Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/151

właśnie dla tej swobody najwięcej kochał Sycylię.
 Sułtan Malek-Kamel bardzo grzecznie przyjął posłów Fryderyka, ale co do zwrotu Jerozolimy nic wyraźnego nie powiedział.
 Wtedy Fryderyk wojną chciał go zmusić do ustępstwa i zaczął budować silną twierdzę w Jaffie, skąd zamierzał iść na Jerozolimę. Jednocześnie też w dalszym ciągu prowadził układy z sułtanem i ostatecznie w lutym 1229 r. zawarto umowę, mocą której muzułmanie oddawali chrześcijanom miasto Jerozolimę i okolice; zastrzegli sobie tylko na własność tę część miasta, gdzie stał meczet Omaru, aby mogli swobodnie odprawiać swoje obrządki religijne. Również sułtan odstąpił chrześcijanom Betlejem, Nazaret i całą drogę od Jerozolimy do Jaffy i Akry.
 Nawzajem Fryderyk zobowiązał się bronić sułtana od jego wrogów, nawet chrześcijan i nie dopuszczać książąt Trypolisu i Antyochii do wojny przeciw Malek-Kamelowi.