Strona:Antoni Lange - Dzieje wypraw krzyżowych.djvu/139

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

część dostała się do morskiego miasta we Francyi południowej, do Marsylii — i tu źli ludzie na okręt ich wsadzili i sprzedali w jassyr niewiernym. Dopiero po wielu latach niektórych wykupił z niewoli cesarz niemiecki Fryderyk II (1229).
Wyprawa króla węgierskiego Andrzeja II. Krucyata dziecięca, zakończona tak nieszczęśliwie, obudziła jednak nanowo uczucie religijne w ludziach starszych. Kiedy papież Inocenty III zwołał sobór w Rzymie, w kościele Lateraneńskim, wielu rycerzy przystało do nowej wyprawy. Głównym wodzem tej nowej wyprawy był król węgierski Andrzej II, który chciał tym sposobem wymodlić u Boga spokój dla swego kraju. Na Węgrzech panował wielki bezład, a króla Andrzeja nikt słuchać nie chciał. Niestety, był to człowiek słaby, który i w Ziemi Świętej nie umiał rozkazywać i w wojsku utrzymać porządku. Wiele to zaszkodziło całej wyprawie.
Z królem węgierskim szli też książę bawarski, książę austryacki i wielu panów niemieckich. Cesarz niemiecki,