Ta strona została uwierzytelniona.
GDY NA KRAŃCE WIDNOKRĘGU
Gdy na krańce widnokręgu
Patrzę w siną dal,
Czuję w sercu, czuję w duszy
Tęsknotę i żal.
Żal mi naszych chłopców, dziewcząt,
Co za chlebem w świat,
Poszli we świat, w obce kraje,
Z swych rodzinnych chat.
Bo oni tam na obczyźnie
U tych Niemców gdzieś,
Tracą zdrowie, siły... krasę,
Polską cześć... i pieśń.
Patrząc w krańce widnokręgu
Do tych sinych wzgórz,
Pragnę lecieć tam za nimi,
Z słowem: — Wróćcie już!
Do Ojczyzny wróćcie, dzieci!
Bo ja dobrze znam
Waszą dolę — co was czeka,
U tych Niemców, tam...
