Strona:Antoni Kucharczyk - Z łąk i pól.djvu/190

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
OJ, TE STARE BABY!

„Jest to cnota nad cnotami,
Trzymać język za zębami“.
Powtarzajcie to przysłowie
Swoim kobietkom, mężowie,
Wtedy gdy są jeszcze młode,
Ząbki zdobią ich urodę:
Lecz kiedy się zestarzeją
Zęby z gęby się podzieją,
Toć języka nie utrzyma
Za zębami, bo ich niema.
Więc mąż niech się nie dziwuje,
Gdy językiem wciąż pytluje.