Strona:Antek z Bugaja - Wiejskich piosnek czar na grunwaldzki dar.djvu/22

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
Ojczyzno moja!

Ojczyzno moja, ja pragnę ciebie,
Choć takim słaby, garnąć do siebie,
Objąć cię całą w moje ramiona
I, jak kochankę, tulić do łona...

Pragnę mieć w sobie ten ogrom siły,
Drogi, kochany kraju mój miły,
By piersi moje dla cię gorące
Wygrzały w łonie kwiaty, jak słońce...

By ten kwiatowy posiew miłości,
Który mą piersią wygrzałbym w tobie,
Wiecznie ci kwitnął, a w dzień wolności
Był na koronę ku twej ozdobie...