Niema w tych wykładach nic nowego, powtarzają one tylko stare prawdy. Lecz praw dy te są tak wielkie i żywe, że choć stare — nie wietrzeją nigdy, choć dobrze znane, zawsze da się o nich powiedzieć coś jeszcze, co rzuci na nie nowe światło i okrasi nowym urokiem. Boć dotyczą one najgłębszych tajników naszej istoty i przynoszą tchnienie niebios w poziome życie ziemi.
Większość ludzi tak pochłonięta jest sprawami codziennego życia, iż zapomina „o tem, co ze świata pokoju pochodzi“, to też każdy zew, by spojrzeć ku szczytom witany jest przez wszystkich, którzy szukają i pragną, radośnie. Prawdy wieczne niosą zawsze ukojenie i spokój, jak widok śnieżnych szczytów górskich wytchnieniem jest ludzi, którzy się trudzą wśród zakurzonych dróg nizinnych.
Oby zwrócenie uwagi na wieczne fakta istnienia Mistrzów i Ścieżki uczniostwa, jednych pobudziło do czynu, innych zachęciło do wytrwania, a wyjaśniło niektórym, jak możemy wypełnić słowa Chrystusa: „Bądźcież tedy doskonałymi, jako i Ojciec wasz Niebieski doskonałym jest“.
