Strona:Anioł Stróż Chrześcianina Katolika.djvu/320

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

ność, wiodęcą[1] do występku, przezwyciężyli i nietylko usty, ale postępkami w naszém życiu wiarę Jego święta[2] wyznawali aż do śmierci. Am.


WIGILIA NOWEGO ROKU
czyli
Dzień ukończenia starego roku.
Modlitwa.

Boże! jakże prędko czas upływa! Znowu znaczna część życia mego przeminęła. Z każdym momentem przybliża się ostatnia godzina moja! przyjdzie prędzéj niżeli się spodziewam. Młodość, czerstwe zdrowie, nie obronią od śmierci. Jakże już wiele nagłéj śmierci przykładów widziałem(am)! To wszystko mi przypomina, że umrzeć muszę, i że nawet niespodzianie umrzeć mogę.

Miałżebym ja pamiętając o śmierci, wzdrygać się, albo ją sobie lekkomyślnie z pamięci wybijać? Cóżby to był za nierozsądek! śmierć przez to

  1. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – wiodącą.
  2. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – świętą.