Strona:Andrzej Niemojewski - Bóg Jezus w świetle badań cudzych i własnych.djvu/206

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

cielka u Egipcjan będzie świętą krową Hator, trzymającą przy piersi małego Ozyrysa (Wiz. 70). Na załączonym wizerunku ma ona już kadłub ludzki, lecz głowę jeszcze krowią, ale między rogami zwierzęcemi posiada już tarczę słoneczną, więc jest Królową Niebios.


Wiz. 71. Izyda karmiąca Horusa, z Muzeum Kairskiego. (Zdjęcie autora).


Taką Matką-Karmicielką jest Izyda z maleńkim Horusem na ręku. Na wiz. 71 widać na jej głowie świętego jej ptaka, rogi, słońce, symbole astralne, a na słońcu hieroglif jej imienia. Na wiz. 72, przerysowanym, brak tego rozpoznawczego hieroglifu, ale za to wyraźniej ukazuje się święty ptak.
Taką Matką-Karmicielką jest Junona karmiąca Marsa (Wiz. 73), taką Demeter z Bachusem (Wiz. 74), taką wreszcie indyjska Królowa Niebios, otoczona Znakami Zwierzyńcowemi a w szczególności dwóch ewangielistów, Jana i Marka (Wiz. 75).
Kartagińska Królowa Niebios Tanit dzierży w rękach sierp księżyca i słońce. (Wiz. 76).
Na wielkim zodjaku w Denderach w Górnym Egipcie widnieje jako konstelacja Panny bogini Izyda, dzierżąca małego Horusa. (Porów. Wiz. 106 b).