Strona:Andrzej Niemojewski - Bóg Jezus w świetle badań cudzych i własnych.djvu/203

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

z indyjsko-babilońsko-egipsko-greckiego w żydowskie a z żydowskiego w chrześcijańskie.
Ziemia i niebo, niby mąż i niewiasta małżeńskim uściskiem spleceni, były wiecznie płodne. Tę płodność wyobraża wizerunek staro-egipski, znajdujący się w Muzeum Turyńskiem.

Bóg Ziemi Keb i Bogini Niebios Nut, pogrążeni w oceanie bytu, stanowią jedno małżeństwo twórcze, płodne, błogosławione. A Szu, Bóg świętego powietrza, unosi na rękach gwieździstą boginie Nut, która, dotykając rękami i nogami krańców ziemi, tworzy widnokrąg. A Boże Oko czuwa nad wszystkiem, skrzydlate, spojrzeniami wszędy ulatujące (Wiz. 68).