Strona:Andrzej Niemojewski - Bóg Jezus w świetle badań cudzych i własnych.djvu/109

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

dłem do Jeruzalem, abym oglądał Piotra: i zamieszkałem u niego piętnaście dni. A INSZEGO Z APOSTOŁÓW ŻADNEGOM NIE WIDZIAŁ, JEDNO JAKÓBA, BRATA PAŃSKIEGO” (Gal. 1, 12 — 19).
O „Braciach Pana“, „Apostołach”, „Dwanaści”, „Jedenaści”, „Siedmi” wiemy, że to była hierarchja. Bądź co bądź widać, że nie trzeba było przechodzić żadnego specjalnego kursu apostolskiego, by „opowiadać” Jezusa.
Paweł PRZYPOMINA Galatom, że „śród nich” Jezus „jest” ukrzyżowany (Gal. III, 1). Chrystus ma być w nich „wykształtowan” (IV, 19). Za „krzyż Chrystusów” jest prześladowanie (VI, 12), on „PIĄTNA” Pana Jezusowe” na ciele swojem nosi (VI, 17). „W krzyżu Pana Jezusa świat mnie jest ukrzyżowan a ja światu” (VI, 14).
Spotyka na swej drodze „Ewangielistów”. W Cezarei takim „Ewangielistą” jest Filip, który był jeden z „Siedmi” i który miał aż „cztery córki panny PROROKUJĄCE“ (Dzieje Apost. XXI, 8 — 9). Paweł uchodzi za wodza „Sekty Nazarejczyków” (XXIV, 5). Sam on głosi „Jezusa z Zakonu Mojżeszowego” (XXVIII, 23), uznaje się i za „Rzymianina” (XXII, 25) i za „Faryzeusza” (XXIII, 6 i XXVI, 5). Wiemy, że istniał Jezus (Hesus) także nie z Zakonu Mojżeszowego, jak np. u Druidów etc.

Wiz. 18. Dyana efeska. Moneta złota z czasów babilońskich. (Z Riehm'a „Handw. d. bibl. Alterth.)”.
Ledwie się wiara zaczęła a już jest „odpadanie”. Czyni się „rozruch około drogi Pańskiej” ze względów ekonomicznych (Dzieje Apost. XIX, 23). Paweł zaczął w Efezie szerzyć agitację przeciwko Bogom „czynionym rękami”. Rzemieślnicy, którzy budowali świątynie Dyanie, niemały stąd ciągnąc zysk, uczuli, że są materjalnie zagrożeni. Główny przedsiębiorca Demetrjusz zwołuje ich na wiec, wyjaśnia całą sprawę a zgromadzenie z okrzykiem „Wielka jest Dyana efeska” (Wiz. 18) wywołuje w mieście rozruch przeciwko niewygodnemu prorokowi.
Ujawniają się „poswarki”. Każdy powołuje się na inny kierunek wiary: Jam jest Pawłów, a ja Apollów, a ja Cefy, a ja Chrystusów (1 Kor. 1, 12). A te wiary są równorzędne! Tru-