Przejdź do zawartości

Strona:Anafielas T. 3.djvu/91

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
89

Podpala nowe i pustoszy sioła.
Prussy do Mistrza swojego
Z żałobą i płaczem biegą,
Kraj cały o pomoc woła.

Stanęły wojska pod Rudawskim grodem,
Dwa rozsypane mrowiska:
Kiejstut, Olgerd idą przodem,
I chorągiew Mistrza błyska.

Oczyma zetkną się, siły swe liczą;
Krzyżak krew przelaną mierzy,
Litwin się cieszy zdobyczą;
Wnet ufiec w ufiec uderzy.