Strona:Anafielas T. 1.djvu/322

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

5.

Już się duch jego na Anafiel drapie,
po śliskiej drodze szponami jastrzębia,
pazury wilcze i rysie zagłębia,
a koń drży, parska i