Strona:Alfons Bukowski - Zafałszowania artykułów spożywczych.djvu/17

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
—   17   —

kawy sztucznej, które, jak sz. słuchacze widzą tu na przedstawionych okazach, niebardzo różnią się z wyglądu od prażonych ziarn prawdziwej. Sztuczna ta kawa Gassena, której jedna maszyna przy bardzo małej obsłudze produkuje kilka pudów dziennie, składa się z mąki żytniej, fasoli i cykorji. Pomimo że wszystkie wymienione produkty nie są szkodliwe dla zdrowia, jednakże domieszka ich do prawdziwej kawy powinna być wzbronioną, ponieważ obniżają one znacznie wartość naturalnego pruduktu.
Oliwa jadalna czyli t. zw. prowancka, jaką otrzymują za pomocą prasowania owoców drzewa oliwkowego, rosnącego we Francji, Hiszpanji, Włoszech, Tyrolu i innych ciepłych krajach, jest płynnym tłuszczem, składającym się przeważnie z oleiny i palmityny. W handlu znajduje się kilka gatunków, różniących się sposobem otrzymywania, barwą, smakiem i zapachem. Dobra oliwa otrzymuje się przez umiarkowane wyciskanie oliwek w zimnych prasach, posiada ona barwę jasno-żółtą, ze słabym zielonkawym odcieniem, smak delikatny, przyjemny i słaby właściwy zapach. Przy 4 stopniach ciepła mętnieje, a przy 0° tężeje, tworząc białą lub żółtawą ziarnistą masę. Gorsze gatunki oliwy, prasowanej na gorąco, już około 10 stopni ciepła zaczynają mętnieć, są barwy żółtej i dość szybko jełczeją. Fałszerstwo oliwy jest rozpowszechnione i polega nietylko na mieszaniu lepszych gatunków z gorszymi, lecz głównie na domieszce tańszych jak oliwa olei roślinnych, a często nawet oleju mineralnego czyli tak zwanej płynnej parafiny, którą otrzymuje się jako uboczny produkt z odpadków naftowych. Z olejów roślinnych do fałszowania oliwy używają oleje: rzepakowy, sezamowy, bawełniany, słoneczniko-