 |
 |
 |
Firmę założył 1854 r. Cyryl Adamski, przy ulicy Wrocławskiej 7. Wkrótce jednak, gdy pierwotne szczupłe pomieszczenie już nie wystarczało, przeniósł się pod Nr. 9, a wreszcie 1871 r. do Bazaru. Na wystawie poznańskiej 1895 r. wyroby jego odznaczone złotym medalem. W rok potem umiera, a firma przechodzi na wychowanych przez niego bratanków, Kazimierza i Włodzimierza, którzy dalej interes z powodzem prowadzą. W r. 1898 powstaje filia gnieźnieńska, a skład poznański, po przebudowaniu Bazaru (1905 r.), także z gruntu przekształcony, należy dziś do najpiękniejszych w Poznaniu.
Wyroby tej fabryki ogólnem cieszą się uznaniem; a szczególniej też szeroko zasłynęły czapki poznańskie, zwane maciejówkami. Te już w setkach tysięcy rozchodzą się nietylko po Księstwie, Śląsku, Prusach Wschodnich i Zachodnich, ale także znajdują zbyt w Westfalii, prowincyach Nadreńskich i Galicyi, a nawet idą za ocean — do Brazylii i Stanów Zjednoczonych. Ba, nawet prasa niemiecka raczyła zwrócić uwagę na tę kwitnącą gałąź naszego przemysłu. „Germania“ zamieściwszy szereg artykułów o przemyśle poznańskim, jeden z nich poświęciła maciejówkom. Artykuł ten powtórzyło wiele gazet niemieckich. Najwymowniej to świadczy o uznaniu, jakie wyroby tej firmy mają nawet u obcych.
Dodać należy, że ruchliwi i przedsiębiorczy właściciele, nie poprzestając na własnym wyrobie, znaczny także prowadzą hurtowy handel kapeluszy innych pierwszorzędnych fabryk; a doświadczenie zawodowe i dostateczne kapitały pozwalają im współzawodniczyć na tem polu z obcymi, i to pomimo, że ci wszelkimi sposobami starają się zwalczać groźnego dla nich przeciwnika, zwłaszcza wobec kupców polskich. Ale ta konkurencya nie zdołała zapobiedz działalności firmy w tym kierunku. Pp. Adamscy, przezwyciężywszy wszelkie trudności, umieli pozyskać sobie wśród naszych kupców znaczny już zastęp stałych odbiorców — a ten się jeszcze z każdym rokiem rozszerza.
