Przejdź do zawartości

Strona:Adolf Pawiński - Portugalia.djvu/99

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Zwykle tylko skorupy gliniane stanowią jedyny materyał ceramiczny z owoczesnéj epoki.
Słuchano odczytu pana Delgado z wielkiém zajęciem, jak również z tém samém zajęciem członkowie wtajemniczali się w szczegóły bogatego materyału, złożonego w oszklonych szafach. Słuchano w milczenia, a z uznaniem pracy i zasług, położonych przez poszukiwacza na polu archeologii portugalskiéj. Ale niebawem dotychczasowe milczenie zamieniło się na głośną rozprawę, która poruszyła cały świat uczonych i wyprowadziła wszystkie siły kongresa, spokojnie wyczekujące wniosków, na pole... gorącéj utarczki.
P. Delgado pod koniec swojego odczyta oświadczył, że opiérając się na niektórych wskazówkach, winien ówczesnym ludziom uczynić zarzut, że się źle... bawili, wzajemnie się zjadając. Więc obwinił ich poprostu o zbrodnię... ludożerstwa, niepomny tego, że przecież znaleziono obok szkieletów ludzkich stosy kości różnych zwierząt domowych.
Cóż pana Delgado do takiego strasznego doprowadziło wniosku?
Pan Delgado już oddawna cierpi cóś do tych pierwotnych ludzi, choć tak ukochał i ich podziemne mieszkania i świat cały, w którym oni żyli. Po piérwszych swych poszukiwaniach, o których w 1867 roku dał wiadomość, podejrzywał