i zasobnej w nerwy błony śluzowej warg dotknąć ust partnera. Inaczej rzecz się przedstawia u kobiety namiętnej. Już fizjognomistyka uczy nas, że grube czy mięsiste wargi dowodzą zmysłowości i kobiety takie starają się jak największą powierzchnią ust zagłębić się w pocałunku z mężczyzną, przyczem nieraz pocałowane niespodzianie, muszą pocałunek oddać odruchowo i podświadomie, a nawet czynią to pocałowane we śnie.
Gorący pocałunek budzi nieraz kobietę z uśpienia erotycznego, wstrząsa całym jej organizmem i rozlewa się ognistą falą po całem ciele, dlatego też kobieta z temperamentem nie lubi się całować z drogim mężczyzną dla żartu lub przy świadkach. Przeciwnie zaś kobiety, które przy byle jakiej sposobności i okazji chętnie się całują, są może bardzo miłe, żywe, ale... temperamentu zmysłowego nie mają.
W kobiecie bowiem należy zasadniczo odróżnić temperament w usposobieniu od temperamentu zmysłowego. Pierwszy cechuje kobietę zwykle żywą, wesołą nieraz trzpiota, drugi zaś spotyka się na odwrót częściej u kobiet poważnych, zamyślonych i zamkniętych w sobie. Kobiety takie są jak gdyby nie czynnemi na razie wulkanami, które jednak w pewnej chwili wybuchają siłą żywiołową.
Jak mówiłem, pocałunek dla kobiety z mężczyzną sympatycznym lub ukochanym jest bardzo doniosłą dla niej rzeczą. Zaczyna on miłość i nieraz ją kończy, pozostając jeszcze często, mimo tego, że porywy zmysłowe już zgasły, pod postacią serdecznego i czułego pieszczenia ukochanego mężczyzny, choćby nawet tenże zupełnie dla kobiety ostygł. Wtedy naturalnie pocałunek ten jest wyrazem czysto idealnego wylewu uczucia, podobnie jak pocałunek matki, złożony na ustach swego drogiego dziecięcia.
Niestety w życiu, podobnie jak z wielu ważnych rzeczy i z pocałunku robi się rzecz banalną. Mężczyźni,
