Strona:Adolf Klęsk - Bolesne strony erotycznego życia kobiety.djvu/160

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

wia przez leczenie i dobre warunki życiowe, a przez to możność dalszych normalnych ciąży i porodów, o tyle u biednej wyrobnicy cierpiącej na wspomniane choroby i nieraz ciężko pracującej, widoki na poprawę są prawie wykluczone wobec czego socjalne wskazanie łączy się tu ściśle z lekarskiem.
Miłość macierzyńska objawia się w całej pełni dopiero u kobiety, która mimo tego, że ma dziecko nienormalne, zniekształcone lub idjotyczne, kocha jednak je gorąco, stara się o nie, leczy, otaczając je nieraz większą tkliwością jak swe inne dzieci, normalne.
Jednym z wielkich postępów na polu wychowania jest zakładanie obecnie po większych miastach tak zwanych szkół specjalnych dla chorych, niedorozwiniętych lub upośledzonych dzieci. Nauka odbywa się tu, zupełnie inaczej jak w szkołach powszechnych, a prowadzona jest przez specjalistów psychopedagogów. Inteligencję dzieci oblicza się w procentach za pomocą tak zwanych testów. Liczbę 100 uważa się za normalną, do 50 są jeszcze widoki wykształcenia, a raczej poprawy stanu umysłowego, takiego dziecka, poniżej zaś 50, dziecko jako kretynowate lub idjotyczne nie nadaje się do żadnej nauki.
Wobec tego, że brak dzieci w małżeństwie jest często przyczyną wielkiego rozdźwięku, przyjmują ludzie dzieci obce za swoje czyli adoptują.
Ponieważ wydarzyć się jednak może iż po adoptacji rodzice mogą spłodzić własne dziecko, nie należy z tem się nigdy zbyt spieszyć, gdyż zachodziły już wypadki, że albo potem własne dziecko było lepiej traktowane jak przyjęte, albo co gorzej, pierwsze dorastając, dowiedziało się, że jest prawdziwem dzieckiem swoich rodziców i wyrzucało to potem adoptowanemu nazywając go znajdą, przybłędą i t. p.
Przy adoptacji powinni jednak rodzice dokładnie przedtem się poinformować z jakiej rodziny biorą