Strona:Życie płciowe i jego znaczenie.djvu/110

dzaju ludzkim, którego jest członkiem. Skoro dziecko w narządach płciowych widzi nie przyrządy do zaspakajania bezmyślnie chuci zwierzęcej, lecz szlachetne części ustroju ludzkiego, dane ludziom przez Stwórcę dla utrzymania rodzaju, to na widok obnażonych ciał nie będzie odczuwało lubieżnych myśli. Tem mniej zresztą wypada tego bać się, im staranniej uchylamy od dziecka wszystko, coby je mogło zaznajomić ze zboczeniami ludzi w życiu płciowem, o czem była mowa powyżej (książki, śpiewy lubieżne itd.).
 Sam widok ciała obnażonego i części płciowych może wywoływać chuci zmysłowe, chęć do rozpusty jedynie w umysłach dzieci już w znacznej mierze zepsutych — może też podrażniać wyobraźnię dzieci, na które mimo uwagi rodziców zaczęły działać ujemne wpływy postronne. Ale i w tym razie zakaz chodzenia do muzeów itp. byłby nie wiele pomocnym, a nawet prędzej szkodliwym. Jeśli dziecko mimo baczności rodziców dostało do ręki lubieżne obrazki lub książki, jeśli słuchaniem bezwstydnych piosnek itp. zaczyna się wzburzać jego wyobraźnia o życiu płciowem, skoro tylko to spostrzeżemy, należy je pouczać wprost wyraźnie, że samo sobie zaszkodzi, ulegając ponętom lubieżnych opisów itd., że są to zboczenia ludzkie w dziedzinie płciowej, których rozsądny człowiek wystrzegać się powinien. Starajmy się w takich razach, zamiast zakazywania rzeczy, które dla rozsądnego dziecka są nieszkodliwe, rozsądnem objaśnieniem raczej przyśpieszyć uświadomienie. Starajmy się wzbudzić w dziecku przekonanie, że i mimo braku nadzoru nie powinno brać do ręki książek opisujących wyuzdanie płciowe itd. Zakazujmy mu nadal tego, co