Niedaleko od Kortony było wielkie jezioro Peruskie, a na niem znajdowała się mała wysepka. Franciszek w środę Popielcową r. 1211 wziąwszy sobie tylko dwie bułki chleba, potajemnie z przewoźnikiem popłynął na wyspę, by tam cały wielki post przepędzić. Tu w zaciszu przy źródle modląc się, jak Jezus na puszczy przepędził cały post, a pościł tak surowo, że zjadł tylko połowę jednej bułki chleba. W Wielką Środę, według umowy, przybył do niego przewoźnik. W czasie przeprawy zerwała się burza, Franciszek uśmierzył ją znakiem krzyża świętego, jak niegdyś Jezus uciszył burze na jeziorze Genezaretańskiem. Nietylko na morzu, ale i w sercach wielu braci powstałe burze Franciszek uśmierzał znakiem krzyża św., kazał się żegnać i Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi świętemu i t. d. wymawiać. Ten sposób odpędzania pokus bardzo skutkuje. Postem zwyciężysz pokusy ciała i dyabła.
W pokusach módl się do św. Franciszka.
Strona:Święty Franciszek Seraficki w pieśni.djvu/181
Ta strona została przepisana.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b1/%C5%9Awi%C4%99ty_Franciszek_Seraficki_w_pie%C5%9Bni.djvu/page181-742px-%C5%9Awi%C4%99ty_Franciszek_Seraficki_w_pie%C5%9Bni.djvu.jpg)