Strona:Śpiewnik kościelny czyli pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane (Mioduszewski).djvu/0960

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Sława z bogactwy domu jego chwałą,
A sprawiedliwość będzie wiecznie trwałą.
On jest w ciemnościach światłością prawemu,
Jest miłosiernym zawsze ku nędznemu.
Lubym jest, daje i pożycza mile,
Rozsądny w mowie, wiekopoIllny w sile.
W pamięci wiecznej będzie sprawiedliwy,
Ani mu język zaszkodzi złośliwy.
Ufnością w Panu swe serce umacnia,
Stałością duszy uczynki uzacnia.
Rozsypał, rozdał biednym, a nie zginie,
Bo sprawiedliwy w wiecznej chwale słynie.
Grzesznik to widząc usycha ze złości,
Zgrzyta zębami ginąc w swej chciwości.
Chwała Ojcu i t. d.


Psalm 112.
Laudate pueri Dominum.

Chwalcież dziateczki najwyższego Pana,
Imieniu jego cześć niech będzie dana.
Niech Imię Pańskie przebłogoslawione,
Po wszyslkie wieki będzie uwielbione.
Co na wschód słońca i zachód mieszkają,
Imieniu Pana niechaj chwałę dają.
Wyższy jesl ten Pan nad to, co ziemskiego,
Nad nieba wyższa jest cześć, chwała jego.
Któż jak Pan Bóg nasz? co mieszka wysoko,
A widzi w niebie i w ziemi głęboko.
On z prochu ziemi podnosi nędznego,
On dźwiga z śmieci błotnej ubogiego.
By go porównał z książęty i pany,
Z książęly ludu zrówna i pogany.