Tu twe biesiady, zbytki i napoje,
Pyszne znamiona i strojne pokoje,
Zamienią się 2. w ogniste jezioro,
Bo tu wszyscy 2. złoczyńcy się zbiorą;
Kaim bratobójca, i Ezaw obżerca,
Farao zawzięty, Antyjoch bluźnierca,
Z niemi Giezy, Judasz.
Płaczcież bogacze, na te nędze wasze,
Co przyjdą na was, za rozkoszne pasze:
Już się wam z rąk 2. dostatki wyślizły,
Gdy rdza złoto, 2. szaty mole zgryzły;
A wy sobie za to, pomsty naskarbili,
Gdyście za rozkoszy wieczny gniew kupili
Tak woła Jakób święty.
Raj nam jest ten Syon wesoły,
W którym życie 2. z Bogiem, z Anioły;
Ziemia żyjących, świateł kraina,
Serc jednomyślnych miłość jedyna,
Ogród rozkwitły, wszystkich cnót pole.
Raj czystych dusz, radość bez końca,
Gdzie dzień nie zna 2. zachodu słońca;
Wiosna kwitnąca młodość odnawia,
Z morza mądrości śliczność objawia,
Do słodkich piersi Bóg dziatki tuli.
Raj bezpieczność w Ojcowskiem łonie
Pokój łodki 2. zdrowie w Syonie:
