Strona:Śpiewnik kościelny czyli pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane (Mioduszewski).djvu/0573

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
567
PIEŚNI PRZYGODNE.


Brzmi w sercu trwoga, myślę i truchleję,
Gdy wieczne lata uważam drętwieję:
O Boże wieczny! wspomóż mnie łaskawie,
W tak ważnej sprawie.

Gdziekolwiek rzucam ciekawością oka,
W piekło czy w niebo, ach! wieczność szeroka
Zewsząd mnie trwoży, zbliża się i goni,
Któż mnie obroni.

Dni ulatują, z życiem czas upływa,
Dzień po dniu bieży, momentów ubywa:
Codzień jest bliżej, straszna wieczność czeka,
Nędznego człeka.

Wiem że źle żyłem, nie wiem jak śmierć padnie,
Po tak złem życiu zginąć mogę snadnie:
A gdy raz zginę, już nie odżałuję,
Nie powetuję.

I cóż się bawię w grzechach i marności,
Już już dochodząc przed bramę wieczności:
Ach źle! zbłądziłem, poprawię koniecznie,
Bo zginę wiecznie.

Dziś albo jutro przenosić się trzeba,
Nie wiem czy w piekło, czyli też do nieba:
A cóż po wszystkiem jeśli nieba minę
I wiecznie zginę

Cóż mi świat cały Boże mój bez ciebie,
Jeśli nie będę oglądał cię w niebie,
I jeśli zgubię, cóż po dobrach świata,
Na wieczne lata.