Ta strona została skorygowana.
Chwalmy Boga wszechmocnego,
Że nam dał Syna swojego:
Najmilsze nasze kochanie,
Grzesznym na poratowanie.
Jegoż matkę czcić nam trzeba,
Zdrowaś Panno, Pani nieba,
Szczęśliwszaś płodem nad inne,
Twoja cześć po świecie słynie.
Onać miła wieść nastała,
Gdyś Anioła wysłuchała:
Za matkę Bogu zmówiona,
O godność niewysławiona!
Toż Elżbiecie Bóg objawił,
Przeto mówi: któż mi sprawił,
Że ty mnie Bogarodzica
Nawiedzasz, jam służebnica.
O przesławny święty żłobie,
Utaiłeś Boga w sobie:
Panaś Panno tam powiła,
A panieństwaś nie straciła.
Poniosłaś go do kościoła,
Prawo Boże pełniąc zgoła,
Ofiarę Ojcu wiecznemu,
Światło ludowi nędznemu.
W lat dwanaście straconego,
Nalazłaś Syna miłego:
