Strona:Śpiewnik kościelny czyli pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane (Mioduszewski).djvu/0331

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.


Cud niesłychany! zegnijmy kolana,
Bóg się człowiekiem, Słowo ciałem stało,
Panna zrodziła swego Stwórcę, Pana,
Mocą to Ducha świętego się działo.





Klęcząc.

Umarł na krzyżu, złożon w grób ze skały,
Potem zmartwychwstał jako jest w prorokach,
Wstąpił do nieba i zasiadł tron chwały,
A ztamtąd sądzić spuści się w obłokach.

Wierzę i w Ducha świętego od obu
Pochodzącego: Wierzę Kościół święty,
Win odpuszczenie, Ciał powstanie z grobu,
Żywot bez końca w chwale niepojęty.


Na Offertorium.

Ojcze przedwieczny! przyjmij tu złożone
Święte ofiary chleba oraz wina,
Które zostaną w krótce przemienione,
Na prawe ciało i krew twego Syna.

Przyjmij za Kościół i jego Kapłanów,
Za najwyższego Rządcę prawowiernych,
Za pokój, zgodę Chrześcijańskieh Panów,
Za wszystkich żywych i umarłych wiernych.


Na Sanctus.

Bogu zastępów co włada wojskami,
Którego chwałą cały świat objęty,
Łączmy swe głosy i z Serafinami
Wyśpiewujmy mu: Święty! Święty! Święty!


Po Podniesieniu.

 
Oto Bóg z nieba usty Kapłańskiemi
Sprowadzon do nas, niech zabrzmi hymn nowy!