Strona:Śpiewnik kościelny czyli pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane (Mioduszewski).djvu/0315

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.


Dniem przed swą śmiercią srogą, Syn Boga jedyny
Chrystus, chcąc zgładzić drogą swą krwią ludzkie winy;
W Wieczerniku się stawił z uczniami pospołu;
Chleb, wino błogosławił, mówiąc im u stołu:

Bierzcie i pożywajcie to jest Ciało moje;
To krew moja, tą dajcie karmić dusze swoje:
To ciało za lud będzie okrutnie zmęczone;
Tą krwią wylaną, wszędzie dusze odkupione.

O Panie! tę ofiarę świętą, przyjmij mile;
Oddal za grzechy karę, daj swobodne chwile:
Wszak ci już nie zwierzęta ofiarujem Boże;
Lecz Jezusa co pęta niewoli znieść może.


Na Gloria.

Chwała Bogu, cześć, dzięki, od wszego stworzenia;
Moc Boskiej jego ręki, daje znak zbawienia:
Pokój głosi ten w skutku, byśmy trwale mieli;
I tobie bez trwóg, smutku, służyli weseli.

Baranku Boży Panie, który ludzkie złości
Gładzisz, oddal karanie, skłoń się do litości.
Miłości niepojęta Duchu święty Boże!
Prosim, twa łaska święta, niech nam dopomoże.


Przed Ewangeliją.

Ewangelija cała z ust boskich pochodzi;
Ta ludziom światło dała, ta nas Bogu rodzi:
Bóg sam naukę daje który nie omyla,
Iż się szczęśliwym staje kto do niej przychyla.

Te słowa ukazują nam drogę do nieba,
Te i ścieszki prostują klóremi iść trzeba.
Panie spraw! niech je mamy w sercu w pamięci,
Abyśmy w nieba bramy zostali przyjęci.