Śpij serce! Burza zcichła, ucieka skrzydlata,
W tryumfalnym pochodzie płoni się pożogą
Zachodu. — Już cię groźby straszyć nie mogą.
Kołysanką ci będzie daleki gwar świata.
Może niebezpieczeństwo, jak chytra pantera
Zaczajone, nie weźmie w swoje posiadanie
Ciebie, bo na snu straży obojętność stanie,
Której pierś marmurowa wszelki cios odpiera.
Kłamstwo krasą odziane i szczęścia ułuda
Usypiających pragnień serca nie podsycą,
Może się im w zachwytu szał porwać nie uda.
Śnie bez przebudzeń!... W długiej życia poniewierce
Stłukła się czara, złudzeń zdziałana skarbnicą;
Obojętność ster wzięła i czuwa — Śpij serce!
