Ziemia polska w pieśni/Na lipę: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
gbag |
m Wycofano edycje użytkownika 87.119.48.249 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Teukros. |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
<poem> |
<poem> |
||
Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie! |
|||
Nie dojdzie cię tu słońce, przyrzekam ja Tobie |
Nie dojdzie cię tu słońce, przyrzekam ja Tobie, |
||
Choć |
Choć się nawysszej wzbije, a proste promienie |
||
Ściągną pod swoje drzewa rozstrzelane cienie. |
Ściągną pod swoje drzewa rozstrzelane cienie. |
||
Tu zawżdy chłodne wiatry z pola zawiewają, |
Tu zawżdy chłodne wiatry z pola zawiewają, |
||
Wersja z 22:28, 9 lis 2009
Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!
Nie dojdzie cię tu słońce, przyrzekam ja Tobie,
Choć się nawysszej wzbije, a proste promienie
Ściągną pod swoje drzewa rozstrzelane cienie.
Tu zawżdy chłodne wiatry z pola zawiewają,
Tu słowicy, tu szpacy wdzięcznie narzekają.
Z mego wonnego kwiatu pracowite pszczoły
Biorą miód, który potym szlachci pańskie stoły.
A ja swym cichym szeptem sprawić umiem snadnie,
Że człowiekowi łacno słodki sen przypadnie.
Jabłek wprawdzie nie rodzę, lecz mię pan tak kładzie
Jako szczep napłodniejszy w hesperyskim sadzie.