Strona:PL Dzieła Juliusza Słowackiego 01 (Gubrynowicz).djvu/338: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Status strony | Status strony | ||
- | + | Przepisana | |
Treść strony (podlegająca transkluzji): | Treść strony (podlegająca transkluzji): | ||
Linia 1: | Linia 1: | ||
<poem> |
<poem> |
||
Marzeń w Hamlecie... czarnej zazdrości w Otello... |
|||
Jeden gmach wystawiony pomnikami wielą, |
Jeden gmach wystawiony pomnikami wielą, |
||
Który pod takim kątem Will postawił stary, |
Który pod takim kątem Will postawił stary, |
||
By w nim niebo błyszczało astronomom wiary). |
By w nim niebo błyszczało astronomom wiary). |
||
</poem> |
</poem> |
||
102: Gmachy stawiane || Stawiane gmachy ''A''; 103. piękną |
102: Gmachy stawiane || Stawiane gmachy ''A''; 103. piękną zdaje || zdaje piękną ''A'' i ''T''; dumań || myśleń ''A''; 105. bledną z trwogi || bledną białe ''A''; zgrozą bladną ''T''; 108. budzące niebo || stojące ostrzem ''A''; 109. gmachy piramid || egipskie ''T''; 110. wyśledzał || dozierał ''T''; 112. Patrzącemu się oku || Oku patrzącemu ''A''; 114. dotąd nieznane || nieznane dotąd ''T''; 115. od wieków uśpiony || znaleziony w trumnie ''A'' i ''T''; 118. połowę || połowy ''A''; prawie połowę || połowę prawie ''T''; 122. Wyświeciły || Wyświecały ''A''; 123. narodów || dziwaczny ''A''; 125. Lecz taki sposób pisma || Taki sposób pisania ''T''; sobie || w sobie ''A''; 126. literach || nazwisku ''A'' i ''T''; 127. wyrytem || wyciętem ''T''; 128. rycerskie || rycerskiem A.<br> |
||
{{tab}}W ''A''. po wierszu 128. znajduje |
{{tab}}W ''A''. po wierszu 128. znajduje się następujący ustęp przekreślony przez poetę:<br> |
||
<poem> |
<poem> |
||
(Piękność umarłej pięknym przypomina kwiatem |
(Piękność umarłej pięknym przypomina kwiatem... |
||
Lecz na co wygrzebywać prochy pogorzelisk |
Lecz na co wygrzebywać prochy pogorzelisk... |
||
Zobacz dziś wędrujący po ziemiach obelisk, |
|||
Wygnaniec w obcym kraju — wryty w plac szeroki |
|||
Mglistą głowę przed ludźmi ukrywa w obłoki, |
Mglistą głowę przed ludźmi ukrywa w obłoki, |
||
O tym, co widział, w żadnym języku nie gada, |
O tym, co widział, w żadnym języku nie gada, |
||
Czy ją lud pod nim wznosi |
Czy ją lud pod nim wznosi — czy we krwi upada |
||
Smutny |
Smutny niezrozumiany... zimny — obojętny. |
||
Nie da cienia, gdy pod nim siądzie żebrak smętny, |
Nie da cienia, gdy pod nim siądzie żebrak smętny, |
||
Własne nieszczęście jut w nim wytrawiło litość, |
Własne nieszczęście jut w nim wytrawiło litość, |
||
Jedynym jego skarbem jest duma i |
Jedynym jego skarbem jest duma i skrytość. |
||
Spotkaliśmy się... pierwszy raz — oba tułacze... |
|||
Ten przeniknąwszy później zamiary dościgłe, |
Ten przeniknąwszy później zamiary dościgłe, |
||
Rzekł mi: pozdrów odemnie Kleopatry igłę, |
Rzekł mi: pozdrów odemnie Kleopatry igłę, |
||
Pozdrów, jeśli twe czółno na Nil się odważy, |
|||
I tego, co sam został w Luksorze na straży, |
I tego, co sam został w Luksorze na straży, |
||
Pod trumny między palmy |
Pod trumny między palmy — pod niebem z błękitu |
||
Ja tu nie umrę |
Ja tu nie umrę... ale zostanę... z granitu!... |
||
Tam |
Tam obalił monolit — tylko słychać szklanny, |
||
Płacz wiecznie buchającej |
Płacz wiecznie buchającej na księżyc fontanny... ) |
||
</poem> |
</poem> |
||
134. nurkować || nurtować ''T''; 135. zrodziła || zrobiła ''A'' i ''T''; |
134. nurkować || nurtować ''T''; 135. zrodziła || zrobiła ''A'' i ''T''; |
Aktualna wersja na dzień 14:24, 13 sty 2019
Marzeń w Hamlecie... czarnej zazdrości w Otello...
Jeden gmach wystawiony pomnikami wielą,
Który pod takim kątem Will postawił stary,
By w nim niebo błyszczało astronomom wiary).
102: Gmachy stawiane || Stawiane gmachy A; 103. piękną zdaje || zdaje piękną A i T; dumań || myśleń A; 105. bledną z trwogi || bledną białe A; zgrozą bladną T; 108. budzące niebo || stojące ostrzem A; 109. gmachy piramid || egipskie T; 110. wyśledzał || dozierał T; 112. Patrzącemu się oku || Oku patrzącemu A; 114. dotąd nieznane || nieznane dotąd T; 115. od wieków uśpiony || znaleziony w trumnie A i T; 118. połowę || połowy A; prawie połowę || połowę prawie T; 122. Wyświeciły || Wyświecały A; 123. narodów || dziwaczny A; 125. Lecz taki sposób pisma || Taki sposób pisania T; sobie || w sobie A; 126. literach || nazwisku A i T; 127. wyrytem || wyciętem T; 128. rycerskie || rycerskiem A.
W A. po wierszu 128. znajduje się następujący ustęp przekreślony przez poetę:
(Piękność umarłej pięknym przypomina kwiatem...
Lecz na co wygrzebywać prochy pogorzelisk...
Zobacz dziś wędrujący po ziemiach obelisk,
Wygnaniec w obcym kraju — wryty w plac szeroki
Mglistą głowę przed ludźmi ukrywa w obłoki,
O tym, co widział, w żadnym języku nie gada,
Czy ją lud pod nim wznosi — czy we krwi upada
Smutny niezrozumiany... zimny — obojętny.
Nie da cienia, gdy pod nim siądzie żebrak smętny,
Własne nieszczęście jut w nim wytrawiło litość,
Jedynym jego skarbem jest duma i skrytość.
Spotkaliśmy się... pierwszy raz — oba tułacze...
Ten przeniknąwszy później zamiary dościgłe,
Rzekł mi: pozdrów odemnie Kleopatry igłę,
Pozdrów, jeśli twe czółno na Nil się odważy,
I tego, co sam został w Luksorze na straży,
Pod trumny między palmy — pod niebem z błękitu
Ja tu nie umrę... ale zostanę... z granitu!...
Tam obalił monolit — tylko słychać szklanny,
Płacz wiecznie buchającej na księżyc fontanny... )
134. nurkować || nurtować T; 135. zrodziła || zrobiła A i T;