Strona:Gomulickiego Wiktora wiersze. Zbiór nowy.djvu/8

BÓG SIĘ RODZI.

---

Światy

(w postaci gwiazd zawieszonych w przestrzeni).

Tam, w otchłaniach eteru,
Jaki blask!...

Szatan

(jako cień olbrzymi, zalegający połowę widzialnego świata).

To świat mknący bez steru,
Bez więzów, bez wędzideł,
To — Ziemia, co zdeptała
Jałmużnę Bożych łask,
I wolna, piękna, śmiała,
Rozmachem własnych skrzydeł
Szybuje, jak ptak!

Światy.

Dokąd ten szlak?