151. Miłość za młoda, by mieć pełnię świadomości;
Któż nie wie, że świadomość jest miłości darem?
Miła szalbierko, moich nie wytykaj złości,
Bo przywalisz się sama całym ich ciężarem.
Ty kusisz, ja swą lepszą cząstkę z tobą razem
Kuszę, by popełniła zdradę na rzecz ciała,
I dusza miłosnego triumfu obrazem
Wabi ciało, a ciało wnet żądzą zapała.
Gdy twe imię posłyszy, natychmiast się pręży,
Żądne twojej nagrody; w tym widzi swą sławę,
Że gdy kornie ci służy, służba mu nie cięży,
Że gotowe przy tobie stać, paść za twą sprawę.
Nie mów, że świadomości dosyć nie posiadam,
Gdy kocham tę, dla której i stoję i padam.
