Sonety (Shakespeare, 1913)/LXVII

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor William Shakespeare
Tytuł Sonety Shakespeare’a
Wydawca Gebethner i Wolff
Data wyd. 1913
Druk W. L. Anczyc i Sp.
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Maria Sułkowska
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
LXVII.

Ach, pocóż żyłby wśród zarazy błota,
I obecnością bezbożnych obdarzał?
By w walce z grzechem padła jego cnota,
I by się grzechu sąsiedztwem zarażał?
Aby z lic jego kradła sztuka złudna
Obrazy martwe barwy świeżej życia?
I aby róża piękności przecudna
Szukała w lesie róż fałszu odbicia?
Pocóżby żyć miał, gdy natury nędza
Krwi żebrze, aby rumienić nią lica;
Jego, jak zastaw, natura oszczędza,
Z którego żyje i zysk zeń oblicza.
Przechowa jego, by puszyć się ninie
Bogactwem dawnym, którym dziś nie słynie.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: William Shakespeare i tłumacza: Maria Sułkowska.