SJP:AGNUS
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik języka polskiego |
| Podtytuł | Przez M. Samuela Bogumiła Linde |
| Wydawca | Drukarnia XX. Piiarów |
| Data wyd. | 1807-1814 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Indeks stron | |
AGNUS, a. m. Dem. AGNUSEK, ska, m. AGNUSZEK, szka. m. Boh. agnaustko, ctnaustko = 1) baranek agnus Dei wyrobiony z wosku świeconego, ein Agnus Dei, ein Stück geweihten Wachses mit der Figur des Gott-Lammes. Agnusa woskowego, z jarzącego wosku wymyślił papież Urban V. Teof. Zw. D2. Wosk iarzący z balsamem i z wodą Krzyżmową, sprawiły ten to agnus, cną świątość woskową. Zygr. Pap. 68. Wosku od papieża święconego, który agnus Dei zowiem, iako wilkiéy mocy doznawaią ludzie w ogniach, w wodach, i t. d. Sk. Kaz. N. 523. 2) Wyobrażenie baranka z czegokolwiek bądź, ein Anhängsel von irgend einer Materie, das Gotteslamm vorstellend. Już i krzyżyk gdzieś z szyi dyszy, i agnuszek szczerosłoty zjadł się iuż dawno. Opal. Sat. 31. AGNUSKOWY, a, e od agnuska, Gottes-Lämmlein-. O mocy agnuskowéy. Zygr. Pap. 68.
