Słownik etymologiczny języka polskiego/zazdrość
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
zazdrość, zazdrostny, zazdrosny, zazdrościć, w psałterzach bez wstawnego d: »zazrością złą nienaźrzeli są mię«; brak u innych Słowian, ale w małoruskiem jest jeszcze pierwotne zazdra, ‘zazdrość’, zazdryj, ‘zazdrośny’, co i u nas widocznie było, a od tego zazdrość (jak radość od rad); od za-źrzeć; p. źrzeć, i por. zawiść. Por. zdra.
