Słownik etymologiczny języka polskiego/wzór
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
wzór, ‘okaz, typ’, ‘deseń’; wzorek; wzorzysty; wzorowy, wzorować; »wzorki zbierać z kogo«, już w 16. wieku, o ‘ośmieszaniu lub nicowaniu osoby’ (przeniesione od pań, wybierających wzorki u sąsiadek, aby je naśladować); znaczy: ‘to, na co się wziera’, p. źrzeć i *zór; cerk. wzor, czes. wzor, ‘model’. Drugie, zupełnie odmienne, dziś nieznane wzór, w 16. i 17. wieku, wzoranie, ‘oranina’, od orać (p.): »z swoich dworskich wzorów… szlachta nie płaci poborów«, Potocki.