Słownik etymologiczny języka polskiego/wiosna
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
wiosna, ludowe wiesna (bez przegłosu), wiosenny, wiośniany; prasłowo; cerk. wesna; lit. z innym przyrostkiem, wasara, ‘lato’, pawasaris, ‘wiosna’ (i ‘styczeń’ czy ‘luty’ tak zowią, wasaris); ind. wasanta-, ‘wiosna’, wāsara-, ‘dzień’; grec. ear (z *wesar), łac. vēr, ‘wiosna’; wywodzą od was-, ‘świecić’, p. jutro, albo od wes-, p. wesoły.
