Słownik etymologiczny języka polskiego/ubrdać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
ubrdać sobie coś, ‘uroić’, tak stale w 17. wieku; są jednak i postaci odmienne; p. bredzić (pod brechać).
