Słownik etymologiczny języka polskiego/tyrać

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

tyrać, terać, ‘gubić, niszczyć, marnować’ (czas, lata, itd.), we związku z turać, poturać; serb. turati, ‘pchać’ rus. turit’.