Słownik etymologiczny języka polskiego/tusza
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
tusza, o ‘otyłości’, »człowiek dobrej tuszy«; przeniesione na znaczenie moralne: tucha, tuszyć, ‘wróżyć (dobrze)’, »po djable mi tuszy« (‘źle’), Rej; otucha i potucha; u Czechów tylko w moralnem znaczeniu: tusziti, tuszení, ‘przeczucie’; bułg. raztusza, ‘pocieszać’. P. tyć.
