Słownik etymologiczny języka polskiego/tetraedr
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
tetraedr, złożenie z grec. tetra-, ‘czworo’; zupełnie odmienne jest tetryk, tetryczny, tetryczyć, tetrykowaty, stetryczały, z włos. tetra i tetrico, ‘ponury, posępny’.
