Słownik etymologiczny języka polskiego/tercjarz

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Data wydania 1927
Wydawnictwo Krakowska Spółka Wydawnicza
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

 tercjarz, tercjarka, ‘należący do »trzeciego zakonu« św. Franciszka’; tercjan; tercja, ‘godzina kanoniczna’; tercyna, ‘wrotka trzywierszowa’; tercerol, ‘pistolecik’ (włos. terzeruolo); tercynela i tercjanela, nazwa ‘materji’ (włos. terzanella, ‘lichy jedwab’); wszystko od łac. tertius, ‘trzeci’ (włos. terzo).

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Słownik_etymologiczny_języka_polskiego/tercjarz&oldid=2125193”