Słownik etymologiczny języka polskiego/targać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
targać, targnąć; targaniec, ‘pakuły’ r. 1566, ‘bijatyka’; targanina, wytargnąć itd.; prasłowiańskie; cerk. trgnąti i trzati, rus. torgnut’ i tierzat’ (‘dręczyć’), wostorg, ‘zachwycenie’, czes. trh, ‘rys’, trhati.
