Słownik etymologiczny języka polskiego/szubienica
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
szubienica (albo trzy drewna, drajhulc, w 16. i 17. wieku nieraz), szubienicznik; szubieńca (jak pszeńca, szkleńca, kamieńca, obok pszenica itd.), do dziś po narzeczach, w 16. i 17. wieku nawet w prozie, więc nietylko dla miary wierszowej; w 15. wieku (biblja i i.) i do połowy 16. w. szybienica; od szybać (p. szybki).
