Słownik etymologiczny języka polskiego/szczel

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

szczel, szczelina, szczelny, szczelnie, to samo co skała, skałuba, szczałuba i szczałba, szczałbatka; szczel z *skel-, co w skała z wokalizacją a; zaś szczałba od jakiegoś skēl-; p. skała; prasłowiańskie to: słowień. szczalja, ‘skałka’, rus. szczel, i »niezmiękczone« małorus. skela, ‘skała’, białorus. »szkielić zuby«, szkieli, ‘żarty’, rus. szczelit’ i szkielit’ (por. zuboskał, o ‘szyderczym’).