Słownik etymologiczny języka polskiego/strzyga
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
strzyga, strzyg i strzygoń, ‘wampir’, tylko u zachodnich Słowian (u nas, Słowaków i Słowieńców), z łac. striga, a to z grec. stri(n)ks, ‘sowa’, bo w postaci sowiej czarownica się ukazywała przy »działaniu«. Pożyczka ze wczesnego średniowiecza jeszcze. Postaci w rodzaju męskim są naszym nabytkiem.
