Słownik etymologiczny języka polskiego/stopa
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
stopa, stopień (dawniej i słopień, p.), stopniowy, stopniować; prasłowiańskie, ale w cerk., rus., stepeń, z e, nie o; ie pierwotne, więc drugi przypadek był stopienia, nie stopnia (jak korzenia). Stopa i o ‘miarze’, stąd stopniki, ‘ryby stopowe’. P. stąpić, bo step-, stop- to samo, bez nosówki. Oboczne bez s-, p. tep-, top-, tąp-, pod topić, tępy.
