Słownik etymologiczny języka polskiego/stadło
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
stadło, ‘stan’; ograniczone już w 16. wieku do ‘stanu małżeńskiego’; prasłowiańskie, p. stać; lit. stakles, o »stanie« tkackim, prus. stakle, ‘podpora’, ind. sthā-tra-, ‘stanowisko’, łac. stabulum, ‘stajnia’: niem. stadal, z czego pożyczką stodoła; nord. stallr, ‘stajnia’, niem. Stall.
