Słownik etymologiczny języka polskiego/srogi

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

srogi, srogo, dawniej srodze; srożyć się i srożeć; srogość; nasrożyć; cerk. srag wskazywałoby pierwotne *sorg-, lecz na Rusi niema *sorog, jest tylko strogij, ze wsuniętem t; u Czechów brak słowa. Jeżeli, wedle cerk. srag, pierwotne było *sorg-, toć to lit. sergu, ‘choruję’, sarginti, ‘rozchorować (kogo)’, łotew. serga, ‘choroba’ (z wokalizacją e—o), iryj. serg, ‘choroba’, sergaim, ‘usycham’.