Słownik etymologiczny języka polskiego/specjał
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
specjał, od 17. wieku; Knapjusz to przez osóbki (osobnie) oddaje; z łac. specialis, ‘osobliwszy’, od species, ‘gatunek’ (właściwie ‘okaz’). Tu i spekuły (łac. speculum, niem. Spiegel stąd), i spekulacja, spekulant; łac. o ‘patrzeniu’ (inspicere; inspektor itd.), ‘badaniu’ (introspekcja itd.).