Słownik etymologiczny języka polskiego/sobaka
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
sobaka, sobaczka, ‘pies’, ogólne w 17. wieku, z ruskiego (przysłowie J. Chodkiewicza: »sierdzita sobaka wołkom strawa«); obce innym Słowianom, znane tylko na Rusi; przytaczają jako źródło pożyczki medyjskie spaka, pers. sabah (p. suka), ależ to wcale nieprawdopodobne.
