Słownik etymologiczny języka polskiego/skowronek
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
skowronek (i odmienne postaci), dosłownie: »co za (sko-) wronka« (jeszcze rodzaju męskiego, wron); sko-, jak ko-, przedrostek dziwu, śmiechu, p. skomoroch. Nazwa to prasłowiańska (cerk. skowraniec), ulega jednak wszelakim odmianom: na Rusi żaworonok, na Małej żajworonok i hajworonok; najdalej odbiegł czes. skrziwan i szkrziwánek.
